Sociale media spelen een grote rol in mijn sociale leven en hebben zowel positieve als negatieve effecten op mijn vriendschappen. Aan de ene kant bieden platforms zoals Instagram en Facebook de mogelijkheid om makkelijk contact te houden met vrienden, zelfs als we niet in dezelfde stad wonen. Bijvoorbeeld, ik vind het leuk om via Instagram foto's en verhalen te delen, waardoor mijn vrienden een kijkje krijgen in mijn leven en ik ook op de hoogte blijf van hun belevenissen. Daarnaast kunnen korte berichten en reacties op Facebook zorgen voor snelle en informele communicatie, wat de band versterkt. Aan de andere kant kunnen sociale media ook negatieve gevolgen hebben. Soms merk ik dat ik meer tijd besteed aan het bekijken van andermans posts dan aan het echt ontmoeten van vrienden in het echte leven. Bijvoorbeeld, ik heb weleens op mijn telefoon gezeten tijdens een afspraak met vrienden, waardoor ik minder aanwezig was en de connectie minder intens werd. Daarnaast kunnen negatieve reacties of het vergelijken met andermans perfecte online leven leiden tot gevoelens van onzekerheid of jaloezie, wat de vriendschap onder druk kan zetten. Persoonlijk vind ik het belangrijk om een goede balans te vinden tussen mijn online en offline vriendschappen. Ik probeer bewust tijd vrij te maken voor face-to-face ontmoetingen en ben me ervan bewust dat echte vriendschap vooral ontstaat door persoonlijke interactie. Door mijn social media gebruik te beperken tot momenten dat ik echt contact wil onderhouden, hoop ik mijn vriendschappen te versterken en ervoor te zorgen dat mijn online aanwezigheid mijn echte relaties niet overschaduwt.

In het grijze gebied tussen schermen en werkelijkheid Soms voelt het alsof mijn vriendschappen twee parallelle levens leiden. Het ene speelt zich af in woonkamers en koffietentjes, het andere in de eindeloze stroom van notificaties en updates. Sociale media hebben mijn sociale landschap onherroepelijk veranderd – een transformatie met zowel licht als schaduw. Aan de ene kant hebben platforms als Instagram en Facebook me dichter bij mensen gebracht die fysiek ver weg zijn. Die spontane reactie onder een vakantiefoto van een vriendin in Australië, het delen van inside jokes in Facebookgroepen, de dagelijkse berichtjes die als digitale lifelines voelen – het zijn moderne vormen van verbondenheid die vroeger ondenkbaar waren. Ik zie de mijmeringen van een vriend tijdens zijn nachtdienst, vier de promotie van een kennis mee via hartreacties, en blijf op de hoogte van kleine mijlpalen die anders in de drukte zouden verloren gaan. Maar er schuilt een addertje onder dit digitale gras. Soms voelt diezelfde verbondenheid als een verplichting. De druk om altijd bereikbaar te zijn, om binnen enkele uren te reageren op berichten, maakt van spontaniteit een geplande activiteit. Op Instagram verworden vriendschappen soms tot een verzameling likes – alsof de hoeveelheid hartjes de diepte van onze band meet. En hoe vaak heb ik niet meegemaakt dat een etentje veranderde in een stille competitie wiens foto het meeste engagement zou genereren? De ergste paradox: samen zijn terwijl we eigenlijk elk in ons eigen scherm verdwijnen. Facebook herinnert me aan verjaardagen die ik anders zou vergeten, maar toont me ook hoe vriendschapskringen verschuiven wanneer ik zie wie wel en niet wordt uitgenodigd voor feesten. Die dagelijkse stroom aan berichten creëert een vals gevoel van intimiteit – alsof het uitwisselen van memes gelijkstaat aan echte verbinding. Mijn conclusie? Het digitale en analoge leven hoeven geen vijanden te zijn, maar vragen wel bewuste keuzes. Ik probeer nu vaker de telefoon aan de kant te leggen als ik met vrienden samen ben – niet uit plicht, maar omdat hun onverdeelde aandacht het mooiste geschenk is. Ik stuur niet langer standaardreacties, maar bewaar betekenisvolle interacties voor momenten waarin ik er echt kan zijn met mijn aandacht. De balans vind ik in kwaliteit boven kwantiteit. Een echt gesprek voelen we nog steeds het best zonder scherm ertussen. Soms stuur ik liever één zorgvuldig geschreven bericht dan tien haastige reacties. Want uiteindelijk gaat vriendschap niet over wie het meest zichtbaar is in mijn feed, maar over wie er naast me zit wanneer ik offline ga.