Tijdens mijn studie kreeg ik te maken met een situatie waarin ik moeite had om aansluiting te vinden bij een nieuwe groep studenten. De groep was aanvankelijk gesloten en ik voelde me buitengesloten, wat mijn zelfvertrouwen aantastte. De betrokken mensen waren mijn medestudenten en enkele docenten die ik probeerde te benaderen, maar ik merkte dat ik moeite had om een goede band op te bouwen. Gedurende deze periode voelde ik me vaak onzeker en gefrustreerd. Ik besloot echter niet op te geven en heb actief geprobeerd om kleine stappen te zetten. Ik begon door interesse te tonen in hun gesprekken, vragen te stellen en mijn eigen ervaringen te delen. Daarnaast heb ik deelgenomen aan groepsactiviteiten en evenementen, wat me de kans gaf om op een informelere manier contact te maken. Een belangrijke strategie was het tonen van oprechte interesse en het luisteren naar anderen. Ook heb ik mezelf eraan herinnerd dat het tijd kost om vertrouwen op te bouwen en dat het oké was om fouten te maken. Door consistent te zijn en open te blijven, merkte ik dat de groep uiteindelijk mijn inzet waardeerde en ik meer geaccepteerd werd. Uit deze ervaring heb ik geleerd dat geduld en authenticiteit essentieel zijn in het opbouwen van sociale relaties. Het heeft mijn aanpak aangepast: ik ben nu meer bewust van het belang van luisteren, empathie tonen en mezelf te blijven. In de toekomst ben ik daardoor minder snel ontmoedigd bij sociale uitdagingen en durf ik opener te zijn, wat mijn vriendschappen en interacties heeft versterkt.

Een sociale uitdaging waar ik succesvol doorheen ben gekomen, was het navigeren van een conflict binnen een vriendengroep tijdens mijn studententijd. De situatie draaide om een meningsverschil over de organisatie van een gezamenlijke vakantie, waarbij de sfeer steeds grimmiger werd. **Situatie en betrokkenen** Onze vriendengroep van zes personen – bestaande uit studiegenoten en huisgenoten – wilde een week naar de Ardennen. Twee vrienden (Elise en Mark) wilden een avontuurlijke trip met veel activiteiten, terwijl drie anderen (onder wie ik) meer behoefte hadden aan ontspanning. De zesde persoon, Thomas, nam een afwachtende houding aan, wat tot frustratie leidde. Discussies liepen steeds vaster, en er ontstonden subgroepjes die apart gingen plannen. **Gevoelens tijdens het proces** Ik voelde me aanvankelijk onzeker en gespannen. Enerzijds wilde ik de groep bij elkaar houden, anderzijds voelde ik de druk om "partij te kiezen". Er was een duidelijke sfeer van irritatie, en ik merkte dat sommigen elkaar begonnen te vermijden. Het meest confronterende moment was toen Elise me verwijtend aankeek: "Jullie werken niet mee." **Strategieën om te navigeren** 1. **Actief luisteren**: Ik organiseerde een informeel gesprek zonder planning als agenda. Eerst liet ik iedereen zonder onderbreking zijn of haar behoeften uitleggen. 2. **Common ground zoeken**: We ontdekten dat iedereen behoefte had aan kwaliteitstijd samen, maar verschillen in invulling. Ik stelde voor om de reis op te delen in "avontuurlijke" en "ontspannende" dagen. 3. **Compromis voorstellen**: We reserveerden een accommodatie met zowel wandelmogelijkheden als een wellnessruimte. Elke dag kozen we 's ochtends gezamenlijk één hoofdactiviteit. 4. **Erkenning geven**: Ik benadrukte dat alle standpunten waardevol waren en dat we flexibel moesten blijven. **Lessen die ik leerde** - Conflict vermijden is vaak schadelijker dan het constructief aanpakken - Emoties in groepsconflicten gaan vaak over onderliggende behoeften (erkenning, autonomie) - Een neutrale bemiddelaar – ik nam die rol onbewust aan – kan escalatie voorkomen - Vriendschappen worden sterker door wrijving, mits je het samen oplost **Invloed op toekomstige interacties** Sindsdien ben ik proactiever in het signaleren van spanningen in vriendschappen. Ik stel vaker check-in momenten voor ("Hoe voelen we ons eigenlijk bij deze plannen?"). Ook heb ik geleerd dat kwetsbaarheid tonen ("Ik vind onze vriendschap te waardevol om hierover te botsen") vaak meer deurtjes opent dan gelijk willen halen. Belangrijkste inzicht: authenticiteit en respect hoeven niet te botsen – je kunt beide behouden door te focussen op gedeelde waarden in plaats van tegenstellingen.