Je culinaire wandeltocht door Lucca was een betoverende ervaring vol verrassingen en authentieke smaken. De dag begon in de smalle, geplaveide straatjes van de historische binnenstad, waar de warme zonlichtstralen door de eeuwenoude gebouwen vielen en de sfeer gevuld was met levendige geluiden en de geur van versgebakken brood. Je liep eerst naar een gezellige bakkerij, een verborgen pareltje, waar de geur van versgebakken ciabatta en croissants je meteen deed watertanden. Hier proefde je een stuk knapperig brood met olijfoliespread en lokale kaas. Vervolgens vervolgde je je weg naar een kleine osteria, verscholen achter een hoekje, waar de eigenaar je verwelkomde met een glimlach en een glas Chianti. Hier genoot je van een bord vol lokale specialiteiten zoals tortelli met spinazie en ricotta, overgoten met gesmolten boter en salie. De sfeer in de straatjes was gezellig en ontspannen, met terrasjes vol locals die hun dagelijkse leven genoten. De geuren van verse pasta, gegrilde groenten en vers fruit vulden de lucht en maakten je nieuwsgierig naar elke volgende stop. Je proefde delicatessen zoals farro salade met zwarte olijven en een stukje pecorino, terwijl je langs kleine marktkramen liep die vol lagen met kleurrijk fruit, noten en lokale delicatessen. Onderweg maakte je een korte pauze in een klein café met uitzicht op de Torre Guinigi. Daar genoot je van een ijskoude limonade en een stuk taart met amandel en honing, terwijl je de sfeer van de stad in je opnam. De persoonlijke ervaring van het ontdekken van deze verborgen eetplekken, weg van de toeristische drukte, gaf je een gevoel van verbondenheid met de lokale cultuur en tradities. Deze culinaire wandeltocht door Lucca was niet alleen een smaaksensatie, maar ook een reis door de geschiedenis, architectuur en het hart van deze prachtige Italiaanse stad.

Mijn culinaire ontdekkingsreis door de betoverende straten van Lucca begint bij zonsopgang, wanneer het ochtendlicht zachtjes over de eeuwenoude stadsmuren strijkt. De lucht is gevuld met de geur van versgebakken cornetto’s en dampende espresso die uit de kleine barretjes aan de Via Fillungo stroomt. Mijn eerste stop is Pasticceria Taddeucci, waar ik me laat verleiden door een warme, zoete buccellato—een traditioneel rozijnenbrood dat hier al sinds de middeleeuwen wordt gebakken. Het deeg smelt op mijn tong, en de geur van kaneel en anijs blijft in de lucht hangen. Via kronkelende straatjes, waar de geplaveide wegen als aderen door de stad lopen, dwaal ik af naar de Mercato di Via Borgo. Hier proef ik de ziel van Lucca: olijfolie zo groen als smaragd, geproefd bij een stalletje waar de eigenaar met trots vertelt over zijn olijfgaarden in de heuvels. De geur van knoflook en verse basilicum voert me naar een kleine trattoria, verborgen in een binnenplaatsje, waar tordelli lucchesi—met vlees gevulde pasta—worden geserveerd. Elke hap is een reis door de geschiedenis, de smaken een echo van niet-vergeten tradities. Onderweg naar de Piazza dell’Anfiteatro, waar ooit Romeinse gladiatoren vochten, geniet ik van een cecina—een dunne kikkererwtenpannenkoek—bij een stalletje dat alleen locals lijken te kennen. Het is eenvoudig, maar de combinatie van zout en olie is perfect. De sfeer hier is levendig; lachende families, het geluid van accordeonmuziek en de geur van gegrilde groenten vermengen zich tot een zintuiglijk feest. Mijn wandeling eindigt bij een enoteca in de schaduw van de Guinigitoren, waar ik een glas lokale wijn, zoals een verfijnde Montecarlo Bianco, proef. Terwijl ik omhoog kijk naar de toren die is bekroond met eeuwenoude eiken, besef ik dat Lucca niet alleen een stad is van steen, maar van smaken, geuren en verhalen die blijven nagalmen in elke hoek en elke hap.