Het lijkt erop dat je in deze situatie moeite had om je grenzen aan te geven, mogelijk vanwege onderliggende overtuigingen of angsten. Hier zijn enkele mogelijke factoren en strategieën om hiermee om te gaan: Onderliggende overtuigingen en angsten: 1. Angst voor afwijzing of het verliezen van de goede relatie met collega’s – je wilt niet dat je collega je minder aardig vindt of je afwijkt. 2. Schuldgevoelens – je hebt het idee dat je altijd moet helpen, zelfs als je zelf overweldigd bent. 3. Het gevoel dat je geen recht hebt op je eigen grenzen – je vindt het moeilijk om ‘nee’ te zeggen uit angst dat je als onvriendelijk of onhandig wordt gezien. 4. Perfectionisme of de overtuiging dat je altijd moet voldoen aan verwachtingen. Praktische strategieën: 1. Bewustwording van je grenzen: erken dat het oké is om nee te zeggen en dat je zelfzorg belangrijk is. 2. Voorbereiding: bedenk vooraf standaardzinnen om nee te zeggen, zoals “Ik waardeer dat je aan mij denkt, maar ik heb nu al mijn planning vol.” of “Ik moet het momenteel even laten rusten, misschien kunnen we het later bespreken.” 3. Assertieve communicatie: oefen met kalm en duidelijk je grenzen aan te geven zonder jezelf te verontschuldigen of te overdrijven. 4. Alternatieven bieden: als je niet meteen kunt helpen, stel een alternatief voor, bijvoorbeeld “Ik kan nu niet, maar misschien kan ik morgen helpen” of “Misschien kun je iemand anders vragen?” 5. Zelfvertrouwen opbouwen: herinner jezelf aan je recht om je grenzen te stellen en waardeer je eigen inzet en behoeften. 6. Reflectie na situaties: evalueer hoe het ging en wat je de volgende keer anders kunt doen, zodat je steeds sterker wordt in het aangeven van je grenzen. Door deze strategieën toe te passen, zul je merken dat je meer zelfvertrouwen krijgt en je grenzen duidelijker kunt aangeven, zelfs onder druk of in lastige situaties.

Analyse van je situatie: Je beschrijft een klassiek voorbeeld van grenzenstellingsproblemen op de werkvloer. Het feit dat je collega op het laatste moment kwam en je je al overweldigd voelde, wijst op enkele onderliggende patronen. Onderliggende overtuigingen/angsten die mogelijk meespelen: 1. De angst om als onvoldoende of onbekwaam gezien te worden 2. De overtuiging dat "nee zeggen" egoïstisch is of het team in de steek laat 3. De vrees voor conflicten of negatieve reacties 4. De neiging om eigen behoeften te minimaliseren ten gunste van anderen 5. Perfectionisme - het idee dat je alles perfect moet kunnen combineren Praktische strategieën voor directe toepassing: 1. Gebruik de "vertragingstechniek": "Ik moet even kijken of dat in mijn planning past. Ik kom hier zo op terug." Dit geeft je tijd om na te denken zonder direct "ja" te zeggen. 2. Oefen met heldere, vriendelijke formuleringen: "Ik begrijp dat dit belangrijk is, maar met mijn huidige werkdruk kan ik dit er niet bij nemen." "Ik waardeer dat je aan mij denkt, maar ik moet 'nee' zeggen om mijn bestaande verplichtingen na te komen." 3. Bied alternatieve oplossingen: "Kan dit wachten tot volgende week?" of "Misschien kunnen we dit verdelen over het team?" 4. Bereid standaardzinnen voor: Oefen thuis met zinnen die bij je persoonlijkheid passen, zodat ze natuurlijk aanvoelen. 5. Gebruik de "sandwichmethode": Erkenning + Grens + Alternatief "Ik snap dat dit dringend is + Ik kan het nu niet aan + Maar ik kan wel..." Voor zelfvertrouwen op lange termijn: 1. Herken je eigen waarde - je bent waardevol om wat je wél doet, niet om wat je allemaal extra op je neemt 2. Oefen in laag-risico situaties eerst (bijvoorbeeld bij vrienden of familie) 3. Visualiseer succesvolle grenzenstellingsmomenten vooraf 4. Houd een "grenzendagboek" bij om patronen te herkennen en successen te vieren 5. Onthoud: Grenzen stellen is een vaardigheid die je kunt ontwikkelen, geen persoonlijkheidskenmerk Elke keer dat je je grenzen aangeeft, versterk je het neurale pad in je brein dat zegt: "Mijn behoeften zijn legitiem." Begin klein en wees mild voor jezelf tijdens dit leerproces.