Lieve aanwezigen, Vandaag komen wij samen om te herdenken en te eren een liefdevol leven dat, hoewel kort, diepe sporen heeft nagelaten in ons hart. Het verlies van een kindje, of dat nu door een miskraam, doodgeboorte of kort na de geboorte was, raakt ons allemaal op een manier die moeilijk in woorden te vatten is. Het is een verlies dat ons hart breekt, een leegte die niet volledig gevuld kan worden, en een verdriet dat ons uitdaagt om te zoeken naar betekenis in de pijn. We erkennen de complexe emoties die jullie voelen: het diepe verdriet, de liefde die nooit verloren gaat, en het gemis dat blijft hangen. Het is oké om te rouwen, om te huilen, en om herinneringen te koesteren. Jullie hebben een kostbaar leven gekend, hoe kort ook, en dat leven heeft een onuitwisbare plek in ons hart en in onze gedachten. Het was een symbool van hoop, van liefde, en van een band die nooit verbroken wordt. Aan ouders, familie en vrienden willen wij zeggen: jullie zijn niet alleen in dit verdriet. Samen kunnen we ruimte maken voor het gemis, voor de herinneringen die we willen blijven delen en voor de liefde die blijft voortbestaan. Het korte leven dat jullie hebben gekend, heeft een diepe impact gemaakt, en dat mag er zijn. Laten we elkaar vasthouden in compassie, in het erkennen van de pijn, en in het vieren van dat kostbare leven dat, hoe kort ook, zoveel liefde heeft gebracht. Moge de herinneringen aan dit kleine wonder jullie troost bieden en jullie kracht geven. Moge de liefde die jullie voor hem of haar voelen, altijd blijven voortbestaan, als een zachte aanwezigheid in de stilte. En laten we samen herinneringen koesteren, verdriet toelaten, en de verbondenheid die ons bindt, versterken. In deze moeilijke tijd is het delen van onze emoties een teken van kracht en hoop. We mogen troost vinden in elkaars aanwezigheid en in de wetenschap dat liefde nooit verloren gaat. Met oprechte warmte en medeleven.

Beste familie, dierbare vrienden, We zijn hier vandaag bijeen om stil te staan bij Lucas. Een naam die voor altijd in onze harten gegrift staat. Een leven dat, hoewel kort, oneindig veel heeft betekend. We eren vandaag een stil verlies. Een verlies dat zich vaak in de stille uren afspeelt, in de lege armen en in de onbeantwoorde dromen. Voor ouders die naar de stilte hebben moeten luisteren waar gehoopte huiltjes hadden moeten klinken. Voor grootouders die een kleinkind niet hebben mogen leren kennen. Voor vrienden die samen hadden willen delen in de vreugde. Het verdriet dat we dragen is complex - het is vermengd met liefde, met hoop, met alle mogelijkheden die we voor Lucas had bedacht. Het is goed om te erkennen dat dit verdriet er mag zijn. Dat de pijn van wat niet was, maar wat zo intens werd verlangd, even reëel en diep is als elk ander verlies. Lucas' bestaan, hoe kort ook, heeft ons allen geraakt. Hij bracht ons samen in hoop en liefde, en brengt ons nu samen in verdriet en herinnering. In die korte tijd heeft hij een blijvende stempel gedrukt op onze levens - een stempel van tedere, onvoorwaardelijke liefde. Moge de wetenschap dat Lucas alleen liefde heeft gekend, enigszins troost bieden. Moge de herinnering aan alle dromen en verwachtingen die jullie koesterden, een bron van warmte zijn in momenten van verdriet. Laten we elkaar de ruimte geven om te rouwen op onze eigen manier. Om te praten over Lucas wanneer dat nodig is, en in stilte te herinneren wanneer woorden tekortschieten. Laten we elkaars tranen dragen, elkaars verhalen koesteren, en elkaar steunen in de wetenschap dat we niet alleen zijn in dit verdriet. Lucas blijft voor altijd deel van ons. In de liefde die blijft bestaan, in de herinneringen die we koesteren, in de stille momenten waarin we zijn aanwezigheid voelen. Zijn leven heeft ons geleerd over de kwetsbaarheid van het bestaan, over de kracht van liefde, en over de moed die nodig is om verder te gaan terwijl we iemand met ons meedragen. Moge de liefde die jullie voor Lucas voelen, een licht blijven in donkere dagen. Moge de band die is ontstaan, een bron van kracht zijn. En mogen we allen leren om even stil te staan bij de schoonheid van een leven dat, hoewel kort, oneindig veel heeft betekend. Lucas, je was geliefd. Je bent geliefd. Je zult altijd geliefd blijven.