Beste aanwezigen, Vandaag komen we samen om afscheid te nemen van Maria de Vries, een vrouw wiens leven ons heeft geïnspireerd door haar kracht, moed en onwankelbare waardigheid. Na een langdurige en moeilijke ziekteperiode heeft zij haar strijd gestreden met een ongelooflijke doorzettingsvermogen dat ons allen diep heeft geraakt. Maria heeft ons laten zien dat zelfs in de donkerste tijden de menselijke geest kan stralen. Haar houding van acceptatie, haar rust en haar vastberadenheid om te blijven lachen en liefhebben, zijn voorbeelden die ons blijven bijstaan. Ze heeft ons geleerd dat ware kracht niet alleen ligt in het overwinnen van fysieke obstakels, maar ook in het behouden van innerlijke rust en integriteit, ongeacht de omstandigheden. Haar levenshouding, doordrenkt van moed en waardigheid, is een licht dat wij blijven koesteren. Het herinnert ons eraan dat elke dag, hoe zwaar ook, waardevol is en dat de manier waarop we omgaan met tegenslagen, anderen kan inspireren en troost bieden. Maria heeft ons laten zien dat door doorzettingsvermogen en liefde, zelfs de moeilijkste periodes draaglijker worden. Hoewel het verlies groot is, koesteren we de mooie herinneringen aan haar warme lach, haar wijze woorden en haar onvoorwaardelijke betrokkenheid. Deze herinneringen vormen een blijvende erfenis die ons kracht geeft en ons eraan herinnert dat haar invloed nooit zal verdwijnen. Laten we haar nalatenschap voortzetten door haar voorbeeld te volgen: met moed, met liefde en met de overtuiging dat elke dag nieuwe kansen biedt om te leven met waardigheid en hoop. In onze harten blijft Maria de Vries voortleven, als een licht dat ons in moeilijke tijden blijft leiden. Moge haar ziel rust vinden, en mogen wij de kracht vinden in de herinneringen die haar leven zo waardevol maken. Dank u.

Beste familie, vrienden en allen die Maria dierbaar zijn, We zijn hier vandaag bijeen met zwaar hart, maar ook met een diep gevoel van dankbaarheid. Dankbaarheid voor het leven van Maria de Vries, een bijzonder mens wier laatste reis gekenmerkt werd door een zeldzame combinatie van kwetsbaarheid en kracht. In de lange maanden van haar ziekbed hebben we Maria leren kennen als iemand die met onwankelbare waardigheid en moed haar weg vervolgde. Zelfs op de moeilijkste momenten, wanneer de pijn bijna ondraaglijk leek, bleef ze ons aankijken met diezelfde warme, heldere blik die we allemaal kennen. Ze leerde ons dat kwetsbaarheid niet het tegenovergestelde is van kracht, maar er juist een essentieel onderdeel van kan zijn. Haar vermogen om in lijden toch liefde te geven, om in onmacht nog troost te bieden, was een les in menselijkheid die ons allen diep heeft geraakt. Maria's doorzettingsvermogen heeft ons waardevolle lessen nagelaten. Ze toonde ons dat echte moed niet betekent geen angst te hebben, maar wel om door te gaan ondanks die angst. Dat het vinden van schoonheid in kleine momenten - een streepje zonlicht op de muur, de geur van vers gezette koffie, een zachte aanraking - een krachtig wapen kan zijn tegen wanhoop. Haar levenshouding in die laatste maanden was een meesterles in het omarmen van wat wél mogelijk is, in plaats van te treuren om wat niet langer kan. Het is belangrijk om eerlijk te zijn over ons verlies. We missen Maria. Haar stoel aan tafel zal leeg blijven, haar lach zullen we niet meer horen, haar wijze raad niet meer kunnen inwinnen. Dit verdriet mag er zijn, het hoort bij de liefde die we voor haar voelen. Maar laten we in dat verdriet ook ruimte maken voor erkenning van de strijd die ze heeft gevoerd - een strijd die ze met gratie en volharding heeft uitgevochten. Maria's voorbeeld kan voor ons allen een gids zijn. In hoe we omgaan met onze eigen uitdagingen, groot of klein. In hoe we liefhebben, zelfs wanneer het moeilijk is. In hoe we leven, met oog voor wat werkelijk van waarde is. Hoewel Maria niet langer fysiek onder ons is, leeft ze voort in de ontelbare herinneringen die we koesteren. In het verhaal dat we straks tegen elkaar zullen blijven vertellen. In de wijze waarop ze ons heeft gevormd. Haar invloed op onze levens is blijvend, want wat ze in ons heeft geplant aan liefde, moed en wijsheid, zal blijven groeien. Laten we Maria's eigen woorden in herinnering houden, die ze sprak in een van haar heldere momenten: "Het leven is niet maakbaar, maar wel draaglijk als we het samen dragen." Die eenvoudige waarheid is haar nalatenschap aan ons allen. Moge de kracht van haar voorbeeld ons dragen, moge de warmte van haar herinnering ons troosten, en moge de liefde die ze ons gaf ons blijven verbinden, nu en in alle dagen die nog komen.