Beste familie, vrienden en dierbaren, Vandaag verzamelen wij ons hier met een zwaar hart en een diepe behoefte om samen te herinneren aan Maria de Vries. Een geliefde vrouw wiens leven, zoals dat van velen, gekenmerkt werd door vreugde, pijn, strijd en hoop. Het verlies door zelfdoding brengt een wirwar van emoties met zich mee—verdriet, verwarring, schuld, en soms zelfs schuldgevoelens of vragen waarop geen antwoord lijkt te bestaan. Het is belangrijk om te erkennen dat het verlies door zelfdoding complex is. Het is niet eenvoudig te begrijpen, en het roept vaak vele vragen op. We kunnen moeite hebben met het vinden van de juiste woorden, of met het accepteren van de pijn die zo plotseling en intens kan zijn. Maar in deze moeilijke momenten willen wij vooral herinneren dat Maria een uniek en waardevol leven heeft geleid. Haar persoonlijkheid, haar lach, haar dromen en haar liefde blijven in onze herinneringen voortbestaan. Laten we vandaag samenkomen zonder oordeel, zonder schuld of spijt, maar met een open hart voor het verdriet en de verwarring die velen van ons voelen. Het is oké om je kwetsbaar te voelen, om vragen te hebben, en om steun te zoeken bij elkaar. In het delen van onze gevoelens vinden we kracht en troost. Moge de herinneringen aan Maria ons eraan herinneren dat ook in de donkerste tijden licht kan schijnen. Haar leven mag dan beëindigd zijn, haar invloed en haar liefde blijven in ons voortleven. Laten we elkaar vasthouden in begrip en verbondenheid, en ontdekken dat we samen sterker staan. In de komende dagen, weken en maanden mogen we troost vinden in de herinneringen aan haar, in de steun van onze gemeenschap, en in de wetenschap dat we niet alleen zijn in ons verdriet. Door open te staan voor onze gevoelens en elkaar te ondersteunen, kunnen we helen en nieuwe kracht vinden. Laten we blijven geloven in de kracht van liefde, herinnering en gemeenschap. Samen kunnen we de pijn een plek geven en ruimte maken voor hoop en herstel. Met oprechte deelneming en warmte,

Beste familie, vrienden en dierbaren van Maria, We zijn hier vandaag bijeen in een tijd van diep verdriet en ongeloof. Het verlies van Maria voelt als een plotselinge leegte, een stilte waar ooit haar lach klonk. We staan voor een pijn die moeilijk onder woorden te brengen is, een verwarring die ons hart verscheurt. Maria was een bijzonder mens. Iemand die kon stralen met haar tedere glimlach, die kon luisteren met oneindig geduld, en die in haar eigen manier van zijn zoveel mensen heeft geraakt. Vandaag eren we haar leven - haar unieke persoonlijkheid, haar passies, de momenten van vreugde die ze ons schonk. We gedenken de Maria die we kenden en liefhadden, in al haar kwetsbaarheid en kracht. We erkennen dat dit afscheid bijzonder complex en pijnlijk is. De vragen die blijven spoken, het waarom dat geen antwoord lijkt te hebben, de gemengde gevoelens van verdriet, boosheid en onbegrip - ze mogen er allemaal zijn. Er is geen juiste manier om dit te verwerken, geen blauwdruk voor deze rouw. Ieder draagt zijn eigen pijn, zijn eigen herinneringen, zijn eigen liefde voor Maria. In deze donkere uren mogen we elkaar niet vergeten. Laten we naar elkaar omzien, elkaar de ruimte geven om te voelen wat er gevoeld moet worden. Een schouder om op uit te huilen, een hand om vast te houden, een stil moment van begrip - soms zegt dat meer dan woorden ooit kunnen. Maria bracht mensen samen, en in haar nagedachtenis kunnen we die verbinding koesteren. Hoewel de pijn nu overweldigend voelt, dragen we Maria's licht in ons hart verder. In de herinneringen aan haar bijzondere momenten, in de wijze waarop ze ons leven heeft verrijkt, in de lessen die ze ons onbewust heeft meegegeven. Laten we haar gedenken door met hetzelfde mededogen naar elkaar te kijken als zij vaak naar anderen keek. Moge we troost vinden in de gedeelde liefde voor Maria, en kracht in de wetenschap dat we er voor elkaar zijn. Vandaag, morgen, en in alle dagen die nog komen. Laat haar nagedachtenis een baken zijn van tederheid in ons leven. Maria, je wordt diep gemist. Je blijft voor altijd in onze harten.