Vandaag nemen we afscheid van Jan Jansen, een man die op z’n eigen wijze warmte, wijsheid en vriendelijkheid in ons leven bracht. Zijn aanwezigheid gaf ons altijd een gevoel van veiligheid en vertrouwen. Jan had de bijzondere gave om te luisteren, te begrijpen en te verbinden, waardoor hij voor velen van ons een baken van steun was, zelfs in de moeilijkste tijden. Voor mij persoonlijk was Jan een mentor en een vriend, iemand die me inspireerde om niet op te geven, zelfs wanneer het leven zwaar leek. Zijn glimlach en wijze woorden blijven in mijn hart voortleven en geven me kracht om door te gaan, elke dag weer. De herinneringen aan zijn lach, zijn betrokkenheid en zijn onvoorwaardelijke liefde voor anderen zullen altijd een bron van inspiratie blijven. Vandaag willen we onze dankbaarheid uitspreken voor alles wat Jan voor ons heeft betekend. Zijn nalatenschap leeft voort in de mooie herinneringen en in de wijze lessen die hij ons heeft meegegeven. Zijn hoop en geloof in een betere toekomst blijven in onze gedachten, en geven ons moed om verder te gaan, wetende dat hij altijd in ons hart voortleeft. Laten we Jan herinneren als een licht in ons leven, iemand die ons heeft geleerd te geven, te liefde en te geloven in de kracht van samen zijn. Moge zijn ziel rust vinden, en mogen wij de kracht vinden om zijn voorbeeld voort te zetten, vol hoop en vertrouwen in wat de toekomst brengen mag.

Beste familie, vrienden en allen die het leven van Jan Jansen hebben gedeeld, Vandaag staan we hier met zware harten, maar ook met een diep gevoel van dankbaarheid voor het voorrecht dat we Jan mochten kennen. Zijn warme glimlach, zijn oprechte belangstelling en zijn onvoorwaardelijke steun hebben een onuitwisbare indruk achtergelaten op ieder van ons. Voor mij persoonlijk was Jan meer dan alleen een dierbare – hij was een gids, een anker en een bron van inspiratie. Zijn vermogen om in moeilijke tijden een luisterend oor te bieden, zijn wijze raad vol levenswijsheid en zijn bescheiden maar krachtige aanwezigheid hebben mij gevormd tot wie ik nu ben. Hij leerde me dat kleine daden van vriendelijkheid de wereld veranderen, dat humor zelfs de donkerste dagen kan verlichten, en dat echte kracht schuilt in kwetsbaarheid delen. Ik zie om me heen hoeveel levens hij heeft geraakt – hoe hij altijd tijd maakte voor een praatje, hoe hij zonder aarzelen klaarstond wanneer iemand hulp nodig had, en hoe zijn passie voor [bijvoorbeeld: tuinieren/muziek/verhalen vertellen] anderen inspireerde. Zijn erfenis leeft voort in de lachende ogen van zijn kleinkinderen, in de vriendschappen die hij heeft gesmeed, en in de gemeenschap die hij mede heeft opgebouwd. Hoewel zijn fysieke aanwezigheid ons nu ontbreekt, geeft zijn herinnering me kracht om verder te gaan. In momenten van twijfel hoor ik zijn bemoedigende woorden: "Geef nooit op, er is altijd licht." Zijn levenslessen draag ik met me mee als een kompas dat me leidt, en zijn liefde voel ik als een warme deken om mijn schouders. Vanuit de grond van mijn hart zeg ik: dank je wel, lieve Jan. Dank je voor elk gesprek, elke lach, elke wijze les. Dank je voor de manier waarop je ons allen hebt leren houden van de eenvoudige schoonheid in het leven – een zonsondergang, een goed gesprek, een gedeeld stil moment. Met hoop kijk ik naar de toekomst, wetende dat Jans geest in ons allen voortleeft. Laten we zijn erfenis eren door net als hij te leven: met open hart, met compassie voor anderen, en met de moed om van elk moment iets moois te maken. Zo blijft Jan niet alleen een herinnering, maar een levende kracht in ons midden. Rust zacht, lieve Jan. Je bent voor altijd in onze harten.