Persoonlijke afscheidswoorden schrijven voor een uitvaart
description
Deze prompt helpt gebruikers om hun emoties en herinneringen helder en respectvol te verwoorden bij een uitvaart. Het biedt structuur en inspiratie waardoor het schrijven van een afscheidswoord minder overweldigend wordt. Het resultaat is een persoonlijke en betekenisvolle tekst die troost kan bieden aan familie en vrienden.
prompt
try_prompt
Schrijf persoonlijke afscheidswoorden voor de uitvaart van <naam overledene>. Beschrijf herinneringen, karaktereigenschappen en bijz ... more
generate_helper
...
tags
ai_answers
provider: openai
model: gpt-4.1-nano
Beste familie, vrienden en dierbaren,
Vandaag staan we hier samen om afscheid te nemen van Jan Jansen, een man die voor velen van ons een bron van warmte, inspiratie en vreugde was. Het is moeilijk te bevatten dat hij niet meer onder ons is, maar in deze momenten willen we vooral de herinneringen en de liefde koesteren die hij achterlaat.
Jan was een man met een groot hart en een ontembare geest. Zijn glimlach kon zelfs de somberste dag verlichten en zijn humor bracht ons vaak aan het lachen, zelfs in moeilijke tijden. Ik zal nooit vergeten hoe hij altijd klaarstond voor anderen, met een luisterend oor en een helpende hand. Zijn karakter werd gekenmerkt door oprechtheid, moed en een onvoorwaardelijke loyaliteit aan zijn familie en vrienden.
Een bijzondere herinnering die ik altijd zal koesteren, is de zomer waarop hij ons meenam op die lange wandeling door de heuvels. Tijdens die tocht vertelde hij verhalen vol wijze lessen en levensvreugde, en in die momenten zag je de passie voor het leven die hij altijd uitstraalde. Jan had een talent om de schoonheid in kleine dingen te zien en dat met ons te delen.
Zijn aanwezigheid was een zegen, en hoewel we hem nu moeten laten gaan, leeft hij voort in onze herinneringen en in de verhalen die we blijven vertellen. Laten we de kracht vinden in de liefde die hij ons gaf en in de herinneringen die ons verbinden.
Aan iedereen hier vandaag: wees niet alleen bedroefd om het afscheid, maar ook dankbaar voor de tijd die we samen met Jan hebben mogen doorbrengen. Laat zijn voorbeeld ons inspireren om met dezelfde warmte, moed en oprechtheid door het leven te gaan. In moeilijke tijden kunnen we troost vinden in de wetenschap dat hij nu in vrede is, en dat zijn geest altijd bij ons zal blijven.
We zullen Jan missen, maar nooit vergeten. Rust zacht, lieve Jan. Bedankt voor alles wat je voor ons betekende.
Met warme groet en diepe bewondering.
provider: deepseek
model: deepseek-chat
Beste familie, vrienden en allen die het leven van Jan Jansen hebben gedeeld,
Vandaag komen we samen om afscheid te nemen van een bijzonder mens. Jan was niet zomaar een naam of een gezicht – hij was een anker in ons leven, een bron van warmte en wijsheid waar velen van ons kracht uit putten.
Wie Jan kende, herinnert zich ongetwijfeld zijn kenmerkende, gulle lach die een hele kamer kon vullen. Hij had het zeldzame vermogen om met zijn rustige optimisme zelfs de zwaarste wolken te doorbreken. Zijn handen – die zo veel konden – van het repareren van een kapotte fiets voor de buurkinderen tot het zorgvuldig verzorgen van zijn rozen in de tuin. Elke roos was voor hem een klein kunstwerk, een les in geduld en toewijding.
Ik denk terug aan de zondagse fietstochten die hij zo liefhad, altijd met een thermos koffie en wat lekkers in zijn fietstas. “Om de wereld te verkennen hoef je niet ver te reizen,” zei hij vaak, “je moet alleen goed kijken.” En kijken dat deed hij – naar de verandering van de seizoenen, naar de vogels in zijn tuin, naar de mensen om hem heen. Hij zag wat anderen misten: het verdriet achter een glimlach, de vreugde in kleine overwinningen.
Zijn leven was een les in eenvoud en echtheid. Hij kon uren vertellen over zijn jeugd in de Jordaan, over de ambachtelijke tradities die hij van zijn vader leerde, over de waarde van eerlijk werk. Maar hij luisterde even graag – naar de verhalen van zijn kleinkinderen, naar de zorgen van een vriend, naar de dromen van wie maar wilde delen.
Een van mijn dierste herinneringen is hoe hij, ondanks zijn eigen verdriet na het verlies van zijn lieve Greet, altijd een arm om ieders schouder legde. “Het leven gaat door,” zei hij dan, “en wij moeten het samen dragen.” Dat was Jan ten voeten uit: zijn eigen pijn transformeren in troost voor anderen.
Voor allen die hier vandaag bijeen zijn, wil ik deze woorden meegeven: Jan zou niet willen dat wij in verdriet verzinken. Hij zou willen dat we de lessen die hij ons leerde in ere houden – dat eenvoud geluk brengt, dat aandacht het mooiste geschenk is, en dat echte rijkdom zit in gedeelde momenten.
Moge de herinnering aan zijn warmte, zijn wijsheid en zijn onvoorwaardelijke liefde een troost zijn in de dagen die komen. Zoals hij zelf vaak zei: “Afscheid is geen einde, maar een ander begin.” Laten we het licht dat hij was voor ons allen blijven doorgeven.
Rust zacht, lieve Jan. Je blijft voor altijd in onze harten.

