Vandaag eren wij het leven van Jan de Vries, een persoon wiens warmte, kracht en medeleven ons allemaal heeft geraakt. Jan was iemand die met zijn unieke eigenschappen een onuitwisbare indruk achterliet. Zijn glimlach kon zelfs de donkerste dagen verlichten, en zijn oprechte interesse in anderen maakte dat iedereen zich gehoord en gewaardeerd voelde. Jan heeft vele belangrijke momenten in het leven meegemaakt, van zijn liefdevolle gezin tot de waardevolle vriendschappen die hij koesterde. Zijn inzet en doorzettingsvermogen in moeilijke tijden toonden zijn ware karakter en inspireerden ons allen om kracht te vinden, zelfs in het aangezicht van tegenspoed. Zijn positieve invloed reikte verder dan woorden; Jan was altijd bereid om een helpende hand te bieden, een luisterend oor te zijn en een bron van inspiratie. Zijn levenslessen en zijn onvoorwaardelijke liefde blijven bij ons, als een licht dat blijft schijnen in ons hart. Laten we vandaag herinneringen ophalen aan Jan de Vries, zijn levensvreugde koesteren en de erfenis van vriendelijkheid en kracht die hij achterliet, voortzetten in ons eigen leven. Zijn liefde en warmte zullen altijd bij ons blijven.

Beste aanwezigen, Vandaag komen we samen om te gedenken, maar vooral ook om te vieren. Te vieren dat wij het voorrecht hebben gehad Jan de Vries te kennen – een bijzonder mens wiens warmte en wijsheid ons leven voor altijd hebben getekend. Wie Jan kende, herinnert zich onmiddellijk die kenmerkende, rustige glimlach waarachter een schat aan levenservaring schuilging. Hij was een anker in ons midden, iemand bij wie je altijd terechtkon. Of het nu ging om vreugde of verdriet, Jan luisterde met oneindig geduld en sprak altijd de juiste woorden – nooit gehaast, altijd doordacht. Zijn vermogen om zonder oordeel te luisteren, maakte dat velen van ons bij hem hun hart konden luchten en lichter weggingen. Zijn eigen levenspad was getekend door veerkracht en toewijding. We denken terug aan zijn trotse momenten – de liefde voor zijn levenspartner, de glans in zijn ogen als hij over zijn kinderen en kleinkinderen sprak, en de passie voor zijn tuin, waar elke bloem een verhaal leek te vertellen. Jan was een man die van eenvoud hield, maar die een diepgaande invloed had. Hij leefde niet om indruk te maken, maar om betekenis te geven. Wat Jan zo uniek maakte, was zijn stille kracht. In moeilijke tijden was hij de rots in de branding, degene die niet panikeerde maar praktische wijsheid bood. Hij kon met een enkele opmerking een situatie helder maken, en zijn gevoel voor humor – vaak subtiel en droog – bracht licht in donkere momenten. Hij leerde ons dat moed niet gaat om het ontkennen van angst, maar om het vinden van de kracht om door te gaan, zelfs als het moeilijk is. Zijn nalatenschap is niet in woorden te vangen, maar wel te voelen in de ruimte die hij achterlaat. In de verhalen die we vandaag delen, in de stilte die hij ons leerde waarderen, en in de liefde die hij ons allen onvoorwaardelijk gaf. Jan leerde ons dat het leven niet draait om perfectie, maar om echtheid; niet om bezittingen, maar om verbinding. Lieve Jan, jouw stem moge dan zijn verstomd, maar jouw echo klinkt voort in ieder van ons. Je hebt ons geleerd wat het betekent om met gratie en moed te leven. We eren je niet alleen door te treuren om wat voorbij is, maar vooral door jouw lessen in ons eigen leven door te geven – door te luisteren zoals jij luisterde, door te geven zoals jij gaf, en door van het leven te houden zoals jij dat deed. Dank je voor de wijze lessen, de warme herinneringen en het onuitwisbare spoor dat je in onze harten hebt achtergelaten. Je bent niet weg, je woont voort in ieder die jou heeft liefgehad. Rust zacht, lieve Jan.