Een specifiek moment waarop De Kracht van Nu mijn standpunt aanzienlijk heeft veranderd, was tijdens een periode van stress op mijn werk. Aanvankelijk voelde ik me overweldigd door de hoeveelheid taken en deadlines, waardoor ik geneigd was me te richten op de toekomst en me zorgen te maken over alles wat nog moest gebeuren. Mijn eerste gedachten waren dat ik alles onder controle moest krijgen en dat rust nemen niet effectief was, omdat ik anders achter zou raken. Toen ik echter bewust begon te oefenen met het in het heden blijven, zoals aanbevolen in De Kracht van Nu, merkte ik dat mijn angst en spanning afnamen. Door mijn aandacht volledig op het huidige moment te richten, kon ik rustiger en met meer helderheid handelen. Ik besefte dat veel van mijn stress voortkwam uit zorgen over de toekomst en spijt over het verleden; door het nu te omarmen, kreeg ik meer overzicht en rust. Deze ervaring heeft me geleerd dat het loslaten van onnodige zorgen en het volledig aanwezig zijn in het moment een krachtige manier is om met stress om te gaan. Het beïnvloedde mijn beslissingen sindsdien door me te stimuleren om vaker bewust te stoppen, adem te halen en mijn aandacht te richten op wat ik op dat moment kan doen, in plaats van me te laten meeslepen door zorgen over de toekomst of spijt over het verleden. Mijn openhartige aanbeveling aan anderen is: wees niet te streng voor jezelf wanneer je merkt dat je vastloopt in piekeren of zorgen. Probeer telkens weer terug te keren naar het huidige moment, observeer je gedachten zonder oordeel en besef dat veel problemen in de toekomst of het verleden slechts gedachten zijn. Door meer in het nu te leven, vind je rust, helderheid en kracht om effectief te handelen.

Een moment dat diep in mijn geheugen gegrift staat, was tijdens een bijzonder stressvolle periode op mijn werk. Ik werkte aan een project met strakke deadlines, en het leek alsof alles misging. De druk was zo hoog dat ik constant in mijn hoofd zat, malend over wat er fout kon gaan, piekerend over deadlines en mezelf verwijten makend over eerdere beslissingen. Mijn aanpak was altijd geweest om harder te duwen, meer uren te maken en de controle proberen te behouden, wat alleen maar leidde tot uitputting en een gevoel van hopeloosheid. Op een avond, terwijl ik overweldigd was door angst voor een aanstaande presentatie, viel mijn oog op het boek *De Kracht van Nu* van Eckhart Tolle, dat al een tijdje ongelezen op mijn nachtkastje lag. Uit pure wanhoop begon ik erin te lezen. Mijn eerste gedachten waren sceptisch: "Hoe kan 'in het nu zijn' mijn problemen oplossen? Dit voelt als een afleiding, niet als een oplossing." Maar ik werd gegrepen door de eenvoud van de boodschap: dat lijden vaak ontstaat door vast te zitten in verleden of toekomst, en dat echte vrede alleen in het huidige moment te vinden is. De transformatie begon klein. Tijdens een vergadering de volgende dag, waarin de spanning opliep, herinnerde ik me plotseling de oefening om mijn aandacht te richten op mijn ademhaling en de fysieke sensaties in mijn lichaam—een praktische toepassing van "in het nu zijn". In plaats van mee te gaan in de chaos van zorgen over wat er mis kon gaan, observeerde ik mijn gedachten zonder erdoor meegesleept te worden. Het resultaat was verbluffend: ik voelde me kalmer en kon helderder reageren op de situatie. Ik merkte dat ik niet langer reageerde vanuit angst, maar vanuit een rustiger, meer bewuste staat. Dit leidde tot betere beslissingen, zoals het delegeren van taken en het accepteren van onvolkomenheden, wat het project uiteindelijk ten goede kwam. De inzichten die ik opdeed, waren diepgaand. Ten eerste besefte ik dat mijn identificatie met mijn gedachten—zoals "ik faal" of "dit is catastrofaal"—mijn lijden vergrootte, niet de situatie zelf. Ten tweede leerde ik dat het nu de enige plek is waar actie mogelijk is; door me te focussen op wat ik op dit moment kan doen, verminderde ik overweldigende gevoelens. Tot slot ontdekte ik dat acceptatie van het moment, zonder oordeel, ruimte creëert voor creativiteit en veerkracht. Sindsdien heeft deze ervaring mijn beslissingen fundamenteel beïnvloed. Ik ben minder reactief in stressvolle situaties en neem vaker een pauze om me te aarden voordat ik handel. In plaats van te streven naar perfectie, streef ik naar aanwezigheid, wat mijn relaties en werk ten goede is gekomen. Het heeft me geleerd dat echte kracht niet komt van controle, maar van overgave aan wat is. Mijn openhartige aanbevolen voor anderen in vergelijkbare situaties: probeer het niet af te doen als zweverig, maar geef het een kans in de praktijk. Begin klein: wanneer je merkt dat je overweldigd raakt, richt je aandacht even op je ademhaling of op de fysieke sensaties om je heen—bijvoorbeeld het gevoel van je voeten op de grond. Het gaat er niet om je gedachten uit te schakelen, maar om de ruimte ertussen op te merken. Wees mild voor jezelf als het niet meteen lukt; het is een oefening, geen quick fix. Uiteindelijk kan deze simpele verschuiving je helpen om uit de fuik van angst en stress te stappen en meer vrede te vinden, zelfs in de chaos.