Ode aan de Koffiekop O, kleine beker van aardse pracht, jij bent mijn stille metgezel in de dageraad, een zachte haven waar mijn ziel zich rust vindt, een warm omhelzend symbool van comfort en tijd. In jouw glanzende werveling van klei en glazuur, verbergt zich een wereld van herinneringen en dromen, een fontein van geurige nectar die mijn zinnen wekt, een troost die door mijn vingers glijdt als een warme wind. Je bent meer dan een eenvoudig voorwerp, je bent de poort naar rust in de chaos van de dag, de stille getuige van momenten van stilte en nadenken, een trouwe metgezel die mijn hart verwarmt en verzacht. De damp die opstijgt als een witte sluier, vergelijk ik met de ochtendmist die mijn geest omhult, en elke slok brengt me terug naar eenvoudige tijden, waar rust en warmte hand in hand gaan, onafscheidelijk. O, koffiekop, symbool van huiselijkheid en geborgenheid, je bent mijn ochtendbaken, mijn avondgenoot, mijn vriend, een klein voorwerp dat groot is in betekenis, en in jouw warmte vind ik mijn thuis, mijn rust, mijn ziel.

O, Geliefde Aarden Kom, Jij die mij elke morgen wacht, Met je oor dat zich reeds naar mij buigt Als een trouwe hond die snapt Dat ik jouw warmte nodig heb. Jij draagt de ziel van gebrande bonen, Een donker bruisend universum Dat in jouw porseleinen hemel woont - Mijn eigen melkweg in miniatuur. Jouw rand is de grens tussen droom en daad, De lippen van de dag die mij kust, Een cirkel van oneindig geduld Die mijn verhalen in damp omzet. Soms, als ik naar jouw bodem staar, Zie ik herinneringen weerspiegeld: Gesprekken die in jou verdwenen, Tranen die je in stoom verhief, Lach die in jouw damp danste. Jouw handvat is een gebogen rug Die mij draagt door koude ochtenden, Een halve maan van troost Die nooit haar grip verloor. O, kom van vergane zomers, Jij die de geur van thuis bewaart - Niet slechts een vat voor bitter vocht, Maar een haven voor mijn eenzame uren. Want in jouw cirkel van warmte Word ik elke dag opnieuw geboren, Een feniks geroerd door jouw lepel, Herrezen door jouw eenvoudige gave. Jij bent het kompas van mijn dagen, De stille getuige van mijn leven - Een porseleinen hart dat klopt In maat met mijn eigen bloed.