**De Dans van Kleuren** In het stille fluisteren van de verf, Ontvouwt zich een wereld, puur en ongetemd, Waar gedachten dansen op het doek, En emoties in elke streek worden geweven. Schilderkunst, mijn hartstocht, mijn adem, Jij brengt de ziel tot leven in tinten en lijnen, Een venster naar het onuitsprekelijke, Een spiegel van mijn diepste gevoelens. Met elke laag, een verhaal, een droom, Een reis door licht en schaduw, warm en koud, Jij vangt het vluchtige, het eeuwige, En laat mijn geest vrij zwerven in jouw kleurenpracht. In jouw subtiele chaos vind ik rust, Een taal zonder woorden, puur en intens, Schilderkunst, mijn liefste, mijn muze, Jij bent de fluistering van mijn hart in verf.

**Het Stille Palet** Op het doek van mijn ziel, zo wit en rein, Legt de kwast der herinnering kleur na kleur. Elke penseelstreek, een verborgen trein Die gevoelens vervoert, puur en veelkleurig van uur tot uur. In de diepte van 't karmijn, in 't licht van goud, Spreidt zich een wereld zonder tijd of woord. Waar verhalen in stilte zich ontvouwen, stout En onzegbaar, door 't oog alleen gehoord. Jij, schilderkunst, mijn stille taal, Mijn adem waar woorden tekort schieten. Jij vangt de droom voor 's levens onaards bestraal, En leert mij zien waar het hart kan blijven. Elk canvas is een venster, wijd geopend, Op een oneindigheid die nooit vergaat. Waar elk pigment een zucht heeft toegekend Aan wat in mij, zonder jou, verloren gaat.