Dansende Hemelvlammen In de stilte van de poolnacht, ontwaakt een betoverend schouwspel, een hemelse dans van groen en paars, het noorderlicht, een fluistering van de kosmos. Als een levend schilderij, ongrijpbaar en zachtaardig, vult het de duisternis met zachte vlammen, een mystieke symfonie van energie, die de hemel kust en de ziel raakt. Het is een fluistering van sterren, een herinnering aan de oneindigheid, een dans van natuur en magie, die onze verbeelding voedt en ons hart verwarmt. O, noorderlicht, spiegel van de hemel, je vertelt verhalen zonder woorden, over de kracht van de natuur en haar geheimen, en laat ons dromen onder je betoverende gloed.

**Dans der Hemelse Flarden** Er is een fluistering in de poolnacht, een zucht die door de duisternis breekt, wanneer de sterren hun adem inhouden en de maan zich in zilveren stilte hult. Dan ontvouwt zich een zacht groen waas, een tedere gloed die aarzelend dansend over het zwarte firmament zweeft, als een herinnering aan vergeten licht. Smaragden sluiers wuiven langzaam, veranderen in violette stromen die als goddelijke penseelstreken het donker tot leven wekken. Soms laait het op in vlammend rood, een hartstochtelijke vlam aan de kim, een liefdesverklaring van de kosmos geschreven in vlammend schrift. En daar, in die stille eenzaamheid, sta ik, nietig onder het gewelf, mijn ziel drinkt deze hemelse melodie, deze dans van licht en tijd. Het is de ademtocht van de aarde, haar gesprek met de zonnewind, een boodschap zonder woorden die toch alles zegt wat essentieel is. In dit vluchtige spektakel, in dit vergankelijke wonder, vind ik een thuis in de oneindigheid, een moment van volmaakte heelheid.