**Kleuren van mijn Ziel** In het diepe zwart van de nacht, Ontluiken kleuren, helder en zacht, Mijn penseel danst, een fluistering van licht, Op het witte doek, mijn innerlijk gedicht. Elke streep een hartslag, een verlangen, een droom, Verweven in lijnen, in vorm en in stroom, De wereld gevangen in verf en in lijn, Mijn passie, mijn adem, mijn ware schijn. Voel de textuur, de kracht van de tint, Een spiegel van mijn ziel, mijn hart, mijn mint, Met elke beweging, een stukje van mij vrij, Een universeel lied, een eeuwige symfonie. Schilderen is leven, is adem, is pijn, Het is mijn roeping, mijn eeuwige schijn, In kleuren vind ik mijn ware gezicht, Mijn passie, mijn kunst, mijn eeuwige verplicht.

**Het Oneindige Palet** Mijn ziel, een penseel dat nooit zal rusten, Vindt in de verf haar diepste, zuiv’re taal. Elk kleur is een verlangen dat wil bruisen, Een wereld die zich aan mijn ving’ren baant. De kwast danst op het doek, een zacht getij, Waar lijnen worden tot een stil refrein. Het licht ontwaakt in iedere penseelstreek, En tovert wat geen woorden kunnen zijn. Mijn hart klopt in het karmijn, het diepe blauw, Elk penseel is een adem, een gebed. Ik meng mijn dromen met het blanke dauw, En schilder tot de dageraad vergeet. Want in dit rijk van tint en toverlicht, Wordt elk doek een oneindig aangezicht.