**Wetenschapper:** Wat een fascinerende wereld, vind je niet? Alles hier is doordrenkt van technologie. De luchtschepen, de robots die onze huizen onderhouden, zelfs de nanobots die medische behandelingen uitvoeren. Het voelt als een droom die werkelijkheid is geworden. **Journalist:** Het klinkt indrukwekkend, dat weet ik. Maar ik vraag me af of het niet ook een beetje onpersoonlijk is. In mijn wereld, met al die magie en middeleeuwse gebruiken, gaat het om menselijke kracht en verbondenheid. Hier lijkt alles gestuurd door machines en wetenschap. **Wetenschapper:** Ja, ik begrijp wat je bedoelt. Maar voor mij is deze technologische vooruitgang een wonder op zich. Het opent zoveel mogelijkheden: genezing zonder pijn, reizen tussen sterren, zelfs het verbeteren van onze levenskwaliteit op manieren die jullie je niet eens kunnen voorstellen. **Journalist:** Misschien, maar in mijn wereld draait het om de kracht van de natuur en de magie die onze voorouders hebben geleerd. Het is een wereld vol verhalen en tradities, niet alleen mechanica. Daar voel je de ziel, de passie, de verbinding met het mysterieuze. **Wetenschapper:** Dat is mooi om te horen. Ik vraag me af of er in jouw wereld ook ruimte is voor nieuwe ideeën, voor verandering. Of blijft alles vaststaan door magie en oude rituelen? **Journalist:** Er is altijd wel verandering, maar het gebeurt op een andere manier. Het gaat om het begrijpen van de natuur en het werken met haar kracht. Magie is niet zomaar iets dat je kunt programmeren; het is een diepe band met het mysterie zelf. **Wetenschapper:** Het is wonderlijk hoe onze werelden zo verschillend zijn, en toch allebei zo vol verwondering. Misschien kunnen we van elkaar leren: jij van onze technologie, wij van jouw magie en tradities. **Journalist:** Misschien is dat de ware kracht, dat we openstaan voor elkaars werelden. Wie weet wat er mogelijk is als we de magie van het onbekende en de wetenschap van het nieuwe combineren.

**DR. ELARA VOSS** (haar laboratoriumjas glimt onder het licht van zwevende orbs): U bent eindelijk wakker! De dimensionale resonator werkte. Vertel me, hoe is uw realiteit? Hier hebben we antizwaartekracht en neuro-interface sinds de Grote Convergentie. **THOMAS REINER** (wrijft zijn slapen, zijn leren tuniek voelt plotseling vreemd aan): Convergentie? Wij spraken van de Duisternis die viel toen de Oude Spreuken verbroken werden. Mijn laatste herinnering: ik interviewde een dorpsziener over de terugkeer van de Draken... en nu dit. Uw "lichtballen" - zijn dat gevangen elementalen? **ELARA** (glimlacht, terwijl haar vingers door een hologram zwaaien): Elementalen? Fascinerend! Onze energie komt uit quantumentanglement. Maar vertel me over die draken - zijn het biologische wezens of dimensionale manifestaties? Hier hebben we ze alleen in historische archieven, als mythologische symbolen. **THOMAS** (kijkt verwonderd naar een voorbijzwevende servitor-drone): Mythologie? In mijn wereld ademt de Aarde nog magie. Onze smeden zingen runen in staal, niet... dit. (Hij wijst naar een 3D-printer die fluisterend een apparaat opbouwt.) Uw wereld voelt zo... stil. Waar is het geklater van bronnen? Het gefluister van de wind in de torenspitsen? **ELARA** (haar ogen stralen van opwinding): Onze "wind" is gereguleerd door atmosferische nanieten! Maar uw beschrijving... het klinkt als de verhalen van vóór het Techno-renaissance-tijdperk. Heeft u werkelijk wezens die vuur spuwen door wilskracht alleen? **THOMAS** (aarzelt, dan grinnikt hij onwennig): En u heeft machines die gedachten lezen? Bij de Zeven Rivieren... Onze werelden zijn elkaars spiegelbeelden. Waar wij met geesten onderhandelen, onderhandelt u met algoritmes. Waar wij toverspreuken gebruiken, gebruikt u... wat noemde u het? "Programmatuur"? **ELARA** (knikt, terwijl ze gegevens in een tablet invoert): Precies! Maar het fundament is hetzelfde: het verlangen om de wereld te begrijpen en te vormen. Misschien zijn magie en wetenschap gewoon verschillende dialecten van dezelfde universele taal. **THOMAS** (staart naar het uitzicht buiten: zwevende transportschepen tegen een sterrenhemel): Uw hemel is vol licht, maar ik mis de sterrenbeelden van de Oude Goden. Toch... (hij kijkt naar Elara's stralende gezicht)... beide werelden hebben hun wonder. Ik vraag me af of onze paden ooit weer zullen kruisen. **ELARA** (legt een hand op de resonator): Dat hoop ik, meneer Reiner. Want of we nu met kristallen of computers werken - verwondering is onze gedeelde taal.