**Leraar:** (neemt een slok koffie) Heb je het gehoord? Ze hebben nu eindelijk die doorbraak met de genezing van die zeldzame ziekte. Het is echt revolutionair. **Journalist:** Ja, ik heb het gelezen. Maar ik vraag me af hoe betrouwbaar dat onderzoek is. Wetenschappelijke doorbraken worden vaak overdreven in de media. **Leraar:** Maar zie je het niet? Dit betekent dat we echt een stap dichterbij zijn om levens te redden. Het geeft me hoop dat onze inzet voor onderwijs en wetenschap niet voor niets is. **Journalist:** Daar zit wat in, maar ik blijf voorzichtig. Vaak worden zulke doorbraken eerst als wonder gepresenteerd, maar in de praktijk blijken de resultaten minder rooskleurig. Het is belangrijk om kritisch te blijven. **Leraar:** Ik begrijp je scepsis, maar ik geloof dat we als samenleving moeten blijven vertrouwen op de kracht van kennis en onderzoek. Zonder dat geloof zouden we nooit zulke vooruitgang boeken. **Journalist:** Ik ben het met je eens dat onderzoek cruciaal is, maar ik denk dat we ook realistisch moeten blijven. Niet alles dat in labs gebeurt, werkt meteen in de wereld. Soms wordt de hoop te groot gemaakt. **Leraar:** Misschien, maar ik zie het als een uitdaging om verder te blijven geloven in de menselijke capaciteit om te verbeteren. Als we niet blijven hopen en streven, verliezen we onze motivatie om te innoveren. **Journalist:** Dat is waar, maar ik blijf erbij dat we altijd kritisch moeten blijven, vooral bij zulke grote claims. Het is onze taak om de waarheid te zoeken, niet alleen de hoop. **Leraar:** Zeker, maar ik hoop dat deze doorbraak ons eraan herinnert dat geloof in wetenschap en menselijkheid ons verder brengt, zelfs in moeilijke tijden. **Journalist:** Ik hoop dat ook. Het is een evenwicht tussen hoop en realisme. Alleen dan kunnen we echt vooruitgang boeken.

**Koffiebar 'De Denker' - een rustig hoekje bij het raam** *[Het rinkelende belletje aan de deur kondigt nog een laatmiddagbezoeker aan. Aan een houten tafel zitten Lars (40), geschiedenisdocent met een zorgvuldig gekamd haar, tegenover Nina (38), een journalist met een praktische houding en een snelle blik.]* **Lars:** *[zijn handen om zijn warme mok]* Het is dus bewezen. Die publicatie in Nature - volledig peer-reviewed. Kunstmatige fotosynthese met 98% efficiëntie. Geen landbouwgrond meer nodig, overal energie opwekken... Het lost alles op. Honger, energiearmoede, klimaatverandering. **Nina:** *[zet haar laptop aan de kant, neemt een slok espresso]* Het lost technische problemen op, Lars. Maar menselijke problemen? Gisteren nog een artikel afgerond over subsidiefraude in de groene energie. Dit wordt gewoon het volgende speelveld voor machtsspelletjes. **Lars:** *[leunt naar voren]* Dit is anders. Dit verandert de fundamentele voorwaarden. Als basisbehoeften geen strijdpunt meer zijn, waarom zouden mensen dan nog... **Nina:** *[onderbreekt zachtjes]* Omdat macht nooit over basisbehoeften ging. Het gaat om controle. Denk je echt dat oliemaatschappijen hun pijpleidingen gaan ombouwen tot glijbanen? Dit wordt gekocht, gepatenteerd, of tegengehouden. **Lars:** *[schudt zijn hoofd]* Jij ziet altijd het mechanisme, nooit de mogelijkheid. Dertig jaar lang leer ik kinderen dat verandering mogelijk is. Dit bewijst het. De mensheid kan eindelijk... **Nina:** *[wijst naar buiten, naar de drukke straat]* Zie je die mensen daar? Over een maand lezen ze hierover in een clickbait-artikel, over een jaar is het 'die mislukte techniek' of 'te duur'. Idealisme verkoopt niet, angst wel. **Lars:** *[zucht, kijkt naar zijn handen]* Soms vraag ik me af of mijn hele levenswerk - dat geloof in vooruitgang - gewoon naïef is. Jij hebt altijd gelijk gehad over de weerbarstige praktijk. **Nina:** *[zet haar bril af, wrijft in haar ogen]* En soms vraag ik me af of mijn 'realisme' gewoon cynisme in een net pak is. *[pauzeert]* Toen het nieuws binnenkwam... voor even... dacht ik: "Stel je voor." **Lars:** Stel je voor? **Nina:** *[kijkt hem voor het eerst recht aan]* Dat je gelijk hebt. Dat het deze keer wél anders loopt. Dat mijn scepsis niet verstandig is, maar gewoon... moe. *[Beiden zwijgen even. Het geluid van de koffiemachine vult de ruimte.]* **Lars:** Misschien... misschien is de waarheid niet dat één van ons gelijk heeft. Maar dat beide waar zijn. De doorbraak ís revolutionair. En de wereld zal er een puinhoop van maken. Allebei. **Nina:** *[glimlachje]* Dus de idealist leert pragmatisme, en de pragmaticus overweegt idealisme. Wat een onverwachte wending. **Lars:** Het leven schrijft de beste dialogen, zei je altijd. **Nina:** *[klapt haar laptop dicht]* Laat ik dan maar een nieuw hoofdstuk beginnen. Met koffie. Nog één? *[Lars knikt, Nina staat op. Twee werelden, één tafel, allebei een beetje veranderd.]*