Anna Pieters werd geboren in 1985 in een klein stadje in Nederland. Al op jonge leeftijd ontwikkelde ze een sterke band met haar buurmeisje Lisa de Boer. Hun vriendschap begon toen ze beiden zes jaar oud waren en samen speelden in de tuin van Anna’s huis. Het gedeelde plezier en de nieuwsgierigheid naar de wereld vormden de basis voor een levenslange band. Door de jaren heen groeiden Anna en Lisa samen op. Tijdens de middelbare school waren ze onafscheidelijk en ondersteunden ze elkaar bij studie en persoonlijke uitdagingen. Een belangrijk moment dat hun vriendschap versterkte, was toen Lisa haar moeder verloor. Anna was er voor haar vriendin, bood troost en steun, wat de diepe band tussen hen nog sterker maakte. Na de middelbare school gingen ze ieder hun eigen weg, maar bleven ze contact houden en bezochten ze elkaar regelmatig. Tijdens hun studietijd aan de universiteit bleef hun vriendschap een belangrijke pijler in hun leven. Anna, die psychologie studeerde, werd geïnspireerd door de empathie en het luisterend oor dat Lisa altijd bood. Tegelijkertijd moedigde Lisa Anna aan om haar dromen na te jagen, wat haar uiteindelijk leidde tot een succesvolle carrière in de hulpverlening. De vriendschap met Lisa had een grote invloed op Anna’s persoonlijke ontwikkeling. Ze leerde door haar vriendin de waarde van loyaliteit, doorzettingsvermogen en empathie. Daarnaast stimuleerde Lisa Anna om haar talenten te benutten en haar doelen te bereiken, waardoor ze zowel persoonlijk als professioneel groeide. Kortom, de levenslange vriendschap tussen Anna Pieters en Lisa de Boer begon in hun jeugd en bleef een essentieel onderdeel van hun leven. Het was een relatie die niet alleen hun jeugd vormgaf, maar ook hun karakter, keuzes en successen beïnvloedde.

Het levensverhaal van Anna Pieters is een warm portret van veerkracht, groei en een onverbrekelijke vriendschap die haar leven kleurde. Centraal hierin staat haar decennialange band met Lisa de Boer – een verbintenis die begon in de zandbak en standhield door alle seizoenen van het leven. **Het Begin: Een Zandbakverbond** Op een zonnige septemberochtend in 1985, in de kleuterklas van De Zonnewijzer in Delft, ontstond de vonk. Twee meisjes van vier jaar oud, Anna en Lisa, troffen elkaar bij de zandtafel waar ze samen de hoogste zandtaart van de klas bouwden. Anna, het bedachtzame kind dat vaak aan de zijlijn stond, vond in Lisa haar tegenpool – een bruisend, ondernemend meisje dat zonder aarzeling Anna’s hand pakte en "Zullen we vriendinnen zijn?" vroeg. Die dag liepen ze hand in hand naar buiten, een ritueel dat symbolisch zou blijken voor hun verdere leven. **De Jaren van Groei en Verbintenis** Op de basisschool waren ze onafscheidelijk. Lisa moedigde Anna aan om voor de klas een spreekbeurt te houden over haar lievelingsboeken, terwijl Anna Lisa hielp met lezen toen ze daar moeite mee had. Hun eerste grote versterkende moment kwam op hun twaalfde, toen Anna’s ouders gingen scheiden. Lisa was er onvoorwaardelijk – ze sliep wekenlang bij Anna thuis, deelde stiekem snoep onder de dekens en luisterde urenlang naar Anna’s verdriet. "Samen zijn we sterker dan apart," schreven ze in elkaars poëziealbums. Tijdens de middelbare school koos Lisa voor de havo terwijl Anna naar het vwo ging, maar ze bleven elkaars anker. Toen Lisa op haar zestiende te horen kreeg dat ze nooit professioneel danseres zou worden vanwege een knieblessure, was het Anna die nachtenlang met haar praatte en haar hielp een nieuwe passie voor journalistiek te ontdekken. Andersom steunde Lisa Anna toen die twijfelde over haar studie geneeskunde. "Jij redt levens, ik vertel verhalen daarover," grapte Lisa vaak. **Volwassenheid: Parallelle Levenspaden** Na hun studie, waarin Anna arts werd en Lisa journalist, bleven ze elkaar vinden. Toen Anna in 2010 solliciteerde naar een baan als cardioloog in het Erasmus MC, oefende Lisa wekenlang sollicitatiegesprekken met haar. Toen Lisa in 2015 haar eerste boek publiceerde, stond Anna trots naast haar tijdens de presentatie. Hun vriendschap kreeg nieuwe diepte toen ze allebei moeder werden – hun kinderen groeiden op als neefjes en nichtjes, en de traditie van samen kerst vieren werd in stand gehouden. **De Invloed op Persoonlijke Ontwikkeling** Anna erkent vaak dat ze zonder Lisa nooit de zelfverzekerde specialist was geworden die ze nu is. "Lisa leerde me om voor mezelf op te komen en grenzen aan te geven," vertelt ze in interviews. Dankzij Lisa’s aanmoediging specialiseerde Anna zich in vrouwenhartziekten en startte ze een landelijke voorlichtingscampagne. Omgekeerd gaf Anna Lisa het vertrouwen om haar eigen schrijfstijl te ontwikkelen – wat resulteerde in meerdere bekroonde romans over vriendschap en veerkracht. **Een Leven Lang Samen** Vandaag de dag, bijna vijftig jaar na die eerste ontmoeting in de zandbak, bellen ze elkaar nog steeds elke zondagochtend. Ze hebben elkaars successen gevierd, verliezen gedragen, en groeipijnen doorstaan. Hun vriendschap werd een kompas dat beide vrouwen hielp navigeren – niet door elkaars schaduw te vullen, maar door elkaars licht te versterken. Zo schreef Lisa ooit in een van haar boeken: "Sommige vriendschappen zijn geen keuze, maar een thuiskomst." Voor Anna en Lisa gold beide.