Natuurlijk! Hier is een gedetailleerde strategie voor het ontwerpen van OAuth 2.0-scopes die aansluiten bij jouw API-toegangsbeheer, gebaseerd op de gebruikersrollen en toegangsrechten die je hebt beschreven. **1. Doel van scopes definiëren** Scopes helpen bij het specificeren van toegangsrechten op een fijnmazige manier. Ze moeten duidelijk, logisch en gemakkelijk te beheren zijn, zodat je op lange termijn flexibel kunt blijven. In jouw geval wil je verschillende toegangsniveaus per rol: - **Administrator:** volledige controle over alle API-mogelijkheden. - **Redacteur:** lezen en schrijven. - **Bezoeker:** alleen lezen. **2. Scope-structuur ontwerpen** Een goede aanpak is om scopes te structureren op basis van de API-resources en de bewerkingen (read, write). Bijvoorbeeld: - `resource:read` — lezen van resource(s) - `resource:write` — schrijven of aanpassen van resource(s) Voor jouw API kunnen de scopes bijvoorbeeld worden: - `api:read` — voor lezen van alle resources - `api:write` — voor schrijven, aanpassen of verwijderen van resources **3. Toewijzing van scopes aan rollen** Nu koppel je deze scopes aan de gebruikersrollen: | Rol | Toegestane scopes | Beschrijving | |--------------|--------------------------------|---------------------------------------------------------| | **Administrator** | `api:read`, `api:write` | Volledige toegang tot alles | | **Redacteur** | `api:read`, `api:write` | Lezen en schrijven, geen beheer of adminrechten | | **Bezoeker** | `api:read` | Alleen lezen | **4. Implementatie in OAuth 2.0** - **Authorization server:** Definieer de scopes (`api:read`, `api:write`) en koppel ze aan de rollen bij het uitgeven van tokens. - **Client-applicaties:** vragen om specifieke scopes afhankelijk van de benodigde functionaliteit. - **Tokenvalidatie:** de resource server controleert de scopes in de access token en geeft of weigert toegang op basis van de gevraagde actie en de scopes. **5. Beheer en segmentatie** - **Scope-toewijzing:** tijdens authenticatie en autorisatie, wijs de juiste scopes toe aan de access token op basis van de gebruikerrol. - **Role- en scope-management:** implementeer een beheerinterface waarin je eenvoudig gebruikersrollen kunt aanpassen en scopes kunt toewijzen. - **Granulariteit:** indien nodig, kan je nog meer gedetailleerde scopes maken voor specifieke resources of acties, bijvoorbeeld `api:comments:delete`. **6. Voorbeeldscenario** - Een gebruiker met rol **beheerder** ontvangt een token met scopes: `api:read`, `api:write`. - Een **redacteur** krijgt hetzelfde scopepakket. - Een **bezoeker** krijgt alleen `api:read`. In je API controleer je of de gebruiker de juiste scope heeft voor de actie: ```plaintext Als de gebruiker probeert te schrijven (POST, PUT, DELETE) dan moet de scope `api:write` aanwezig zijn. Bij alleen lezen, is alleen `api:read` vereist. ``` **7. Documentatie en communicatie** - Documenteer duidelijk welke scopes er bestaan en welke rollen welke scopes krijgen. - Zorg dat ontwikkelaars weten welke scopes ze moeten aanvragen en gebruiken. **Samenvatting** - Definieer scopes op resource- en actie-niveau (`api:read`, `api:write`). - Koppel scopes aan gebruikersrollen. - Wijs scopes toe bij het uitgeven van tokens, afhankelijk van de rol. - Controleer scopes in je API bij elke toegangspoging. - Beheer alles via een centrale rol- en scope-management tool. Met deze aanpak zorg je voor een gestructureerd, schaalbaar en veilig toegangsbeheer dat aansluit bij jouw API-typen en gebruikersrollen.

Zeker, hier is een gedetailleerde strategie voor het ontwerpen en implementeren van OAuth 2.0 scopes voor uw RESTful API. ### 1. Basisprincipes en Uitgangspunten OAuth 2.0 scopes zijn machtingen (permissions) die een clienttoepassing namens een gebruiker kan aanvragen. Ze worden weergegeven als case-sensitive strings, gescheiden door spaties. **Belangrijke uitgangspunten:** * **Principle of Least Privilege:** Ken alleen de minimale, noodzakelijke rechten toe. * **Menselijke Leesbaarheid:** Scopes moeten voor ontwikkelaars en beheerders begrijpelijk zijn (bijv. `posts:read`). * **Granulariteit:** Bied voldoende detail om flexibele toegangscontrole mogelijk te maken, maar voorkom een explosion van te specifieke scopes. --- ### 2. Scope-definitie en Segmentatiestrategie De meest gebruikelijke en effectieve aanpak is een op resources gebaseerde naming convention, gecombineerd met actietypes. Het format is typisch: `{resource}:{action}`. **Basis set van scopes voor uw use-case:** * `profile:read` - Toestemming om basisgebruikersinformatie (zoals naam, e-mail) te lezen. * `posts:read` - Toestemming om berichten (posts) te lezen. * `posts:write` - Toestemming om nieuwe berichten aan te maken en bestaande te wijzigen. * `posts:delete` - Toestemming om berichten te verwijderen. * `users:read` - Toestemming om gebruikersgegevens te raadplegen (bijv. een gebruikerslijst). * `users:write` - Toestemming om gebruikersgegevens te wijzigen (bijv. rol aanpassen). * `users:delete` - Toestemming om gebruikersaccounts te deactiveren of verwijderen. * `admin:full` - Een speciale scope die alle denkbare rechten verleent. **Wees uiterst terughoudend met het toekennen hiervan.** **Alternatief: Rol-gebaseerde scopes (minder aanbevolen, maar eenvoudiger)** Voor eenvoudigere API's kun je scopes direct aan rollen koppelen. Dit is minder flexibel. * `role:administrator` * `role:editor` * `role:visitor` *Advies: Kies voor de resource/action-aanpak. Dit is de standaardpraktijk en biedt veel meer flexibiliteit voor de toekomst.* --- ### 3. Koppeling van Scopes aan Gebruikersrollen De daadwerkelijke machtiging (authorization) vindt plaats in uw API. De scopes bepalen *welke* access token er wordt uitgegeven, maar uw API-broncode moet controleren of het token de juiste scope heeft voor de aangevraagde actie. **Toewijzing van scopes per rol:** | Gebruikersrol | Toegewezen OAuth 2.0 Scopes (in Access Token) | | :--- | :--- | | **Bezoeker** (`visitor`) | `profile:read posts:read` | | **Redacteur** (`editor`) | `profile:read posts:read posts:write` | | **Administrator** (`admin`) | `profile:read posts:read posts:write posts:delete users:read users:write users:delete` <br> (of `admin:full`) | **Belangrijk:** De rol van de gebruiker wordt bepaald in uw **Authorization Server** (bijv. Auth0, Okta, of een eigen implementatie) op het moment dat de gebruiker inlogt. De Authorization Server gebruikt deze rol om te beslissen *welke set scopes* in het access token worden geplaatst. --- ### 4. Implementatiestappen #### Stap 1: Authorization Server Configuratie 1. Registreer uw API ("Resource Server") in uw Authorization Server. 2. Definieer bovenstaande scopes (`posts:read`, `posts:write`, etc.) in de configuratie van de Authorization Server. 3. Stel regels (Rules, Policies, of Actions) in binnen de Authorization Server die de gebruikersrol (bijv. uit een database) koppelen aan de juiste set scopes. Dit is de crux: **"Als gebruiker X rol 'editor' heeft, geef dan de scopes `posts:read` en `posts:write` mee in het token."** #### Stap 2: API (Resource Server) Implementatie In de code van uw RESTful API (bijv. Node.js/Express, Spring Boot, .NET), moet u **voor elk endpoint** een check implementeren of het binnenkomende access token de vereiste scope bevat. **Voorbeeld in Node.js/Express met express-oauth2-jwt-bearer:** ```javascript const { auth, requiredScopes } = require('express-oauth2-jwt-bearer'); // Middleware om toegangstoken te valideren const checkJwt = auth({ audience: 'https://mijn-api.nl', issuerBaseURL: 'https://mijn-auth-server.nl/', }); // Middleware om scopes te controleren const checkReadPosts = requiredScopes('posts:read'); const checkWritePosts = requiredScopes('posts:write'); const checkDeletePosts = requiredScopes('posts:delete'); // Endpoint voor het ophalen van posts - vereist 'posts:read' app.get('/api/posts', checkJwt, checkReadPosts, (req, res) => { // Logica om posts terug te sturen }); // Endpoint voor het aanmaken van een post - vereist 'posts:write' app.post('/api/posts', checkJwt, checkWritePosts, (req, res) => { // Logica om een post aan te maken }); // Endpoint voor het verwijderen van een post - vereist 'posts:delete' (of 'admin:full') app.delete('/api/posts/:id', checkJwt, checkDeletePosts, (req, res) => { // Logica om een post te verwijderen }); ``` #### Stap 3: Client-side Implementatie De clienttoepassing (bijv. een Single-Page App) moet de benodigde scopes opvragen tijdens de autorisatieflow. **Voorbeeld van een autorisatieverzoek URL:** `https://mijn-auth-server.nl/authorize?client_id=JOUW_CLIENT_ID&response_type=code&redirect_uri=https://jouw-app.nl/callback&scope=profile:read%20posts:read%20posts:write` *Opmerking: De uiteindelijk verleende scopes in het token kunnen minder zijn dan wat werd aangevraagd, afhankelijk van de rechten van de ingelogde gebruiker en de configuratie van de Authorization Server.* --- ### 5. Aanbevelingen en Best Practices 1. **Gebruik een bewezen Authorization Server:** Gebruik waar mogelijk een professionele service zoals Auth0, Okta, PingIdentity of Keycloak. Zij nemen complexe beveiligingsaspecten voor hun rekening. 2. **Valideer Altijd Tokens op de Resource Server:** Vertrouw nooit alleen op de client. Valideer de handtekening, issuer (`iss`), audience (`aud`) en expiratietijd van elk access token bij elke API-aanroep. 3. **Denk na over API-toegang voor Machines (M2M):** Soms heeft een service zelf toegang nodig, zonder een gebruiker. Gebruik hiervoor de Client Credentials flow en ken scopes rechtstreeks toe aan de client-applicatie zelf. 4. **Documenteer je Scopes:** Zorg voor duidelijke documentatie voor ontwikkelaars over wat elke scope precies toestaat. 5. **Plan voor Verandering:** Scopes zijn niet onveranderlijk. Heb een versiebeheer- en deprecationstrategie voor als je scopes in de toekomst wilt wijzigen of verwijderen. Deze strategie biedt een robuuste, schaalbare en veilige basis voor toegangsbeheer voor uw API.