Natuurlijk! Hier zijn enkele aanbevelingen om het delegeren van OAuth 2.0-scopes binnen jouw mobiele applicatie veiliger, flexibeler en gebruiksvriendelijker te maken, inclusief best practices en voorbeelden: 1. Gebruik fijnmazige scopes - Beschrijving: Definieer specifieke en granulaire scopes die nauwkeurig aangeven welke acties of gegevens toegang krijgen. - Voorbeeld: In plaats van een algemene scope zoals `profile`, gebruik scopes zoals `profile:email`, `profile:friends`, of `profile:settings`. - Voordeel: Gebruikers krijgen inzicht in precies welke gegevens of functies worden gedeeld en kunnen selectiever toestemming geven. 2. Implementeer scope-voorwaardelijke toestemmingen - Beschrijving: Vraag toestemming voor bepaalde scopes op het moment dat de gebruiker die nodig heeft. - Best practice: Gebruik een duidelijke toestemmingspagina waarin per scope wordt uitgelegd wat de gebruiker deelt. - Voorbeeld: Bij het verbinden met een derde partij vraag expliciet om toestemming voor `contacts:read` en `location:read` indien relevant. 3. Maak gebruik van scopes met minimale privileges - Beschrijving: Geef alleen de noodzakelijke scopes voor de functionaliteit die de gebruiker wil gebruiken. - Best practice: Pas het principe van 'least privilege' toe om risico's te beperken. 4. Overweeg scope-sets en dynamische scopes - Beschrijving: Groepeer scopes in sets die relevant zijn voor bepaalde functies of rollen. - Voorbeeld: Een "read-only" scope set versus een "full access" set. - Nut: Gebruikers kunnen makkelijker kiezen en het beheer wordt overzichtelijker. 5. Versterk de beveiliging met korte geldigheidsduur en refresh tokens - Beschrijving: Beperk de geldigheid van access tokens en gebruik refresh tokens voor hergebruik. - Voordeel: Als een token gecompromitteerd raakt, is de tijd beperkt dat het misbruikt kan worden. 6. Informeer en geef controle aan gebruikers - Beschrijving: Toon duidelijke info over welke scopes worden gedeeld en bied opties om toestemming te herzien of in te trekken. - Best practice: Voeg een 'toestemming beheren' sectie toe in je app of accountinstellingen. 7. Overweeg het gebruik van 'Dynamic Scopes' - Beschrijving: Vraag alleen de benodigde scopes op het moment dat de gebruiker een specifieke actie onderneemt. - Voorbeeld: Als de gebruiker bijvoorbeeld een locatie deelt, vraag dan pas om `location:read` toestemming op dat moment. 8. Documenteer en communiceer duidelijk - Beschrijving: Zorg voor transparantie over welke scopes je gebruikt en waarom. - Best practice: Voeg een privacyverklaring en scope-omschrijving toe die makkelijk toegankelijk is. Door deze best practices te volgen, verhoog je de veiligheid, flexibiliteit en gebruiksvriendelijkheid van het scope-beheer in jouw mobiele app. Het resultaat is meer vertrouwen van gebruikers en een betere naleving van privacy- en beveiligingsnormen.

Zeker, ik beoordeel graag uw huidige strategie en geef concrete aanbevelingen voor verbetering. ### Beoordeling Huidige Strategie Uw huidige aanpak, waarbij gebruikers in één keer hun account verbinden met een derde partij, is functioneel maar kent enkele inherente risico's en beperkingen: 1. **Alles-of-niets benadering:** Gebruikers krijgen waarschijnlijk een vooraf gedefinieerde set scopes (machtigingen) te zien die ze in één keer moeten accepteren of weigeren. Dit mist fijnmazigheid. 2. **Overprivilege:** De applicatie vraagt mogelijk meer rechten aan dan strikt noodzakelijk zijn voor de basisfunctionaliteit op het moment van aanvragen. Dit vergroot het "attack surface" en het potentiële datalek bij een inbreuk op de toegangstoken. 3. **Gebrek aan transparantie:** Gebruikers begrijpen vaak niet goed wát ze precies toegang geven en waaróm. Dit kan tot wantrouwen leiden. 4. **Starheid:** Het is lastig om later, afhankelijk van een specifieke actie van de gebruiker, aanvullende rechten aan te vragen zonder het volledige verbindingsproces opnieuw te starten. --- ### Aanbevelingen voor een Veiligere, Flexibelere en Gebruiksvriendelijkere Strategie Hier zijn aanbevelingen gebaseerd op OAuth 2.0 best practices, met name gericht op mobiele apps. #### 1. Implementeer Incremental Authorization (Incrementele Machtiging) **Doel:** Vraag alleen de minimale, noodzakelijke rechten aan op het moment dat ze daadwerkelijk nodig zijn. **Hoe:** * **Basisconnectie:** Start met het vragen van alleen de `profile` en `openid` (als je OIDC gebruikt) scopes voor het initiale inloggen/accountkoppeling. * **Contextuele rechten:** Vraag extra rechten pas aan wanneer de gebruiker een functie activeert die deze vereist. * **Voorbeeld:** Vraag de `files.read` scope pas aan wanneer de gebruiker daadwerkelijk een bestand wil importeren vanuit de cloudopslag van de derde partij, niet al bij het eerste koppelen. * **Voorbeeld:** Vraag de `calendar.write` scope alleen aan als de gebruiker een afspraak wil maken in de geïntegreerde agenda. **Voordeel:** Minder risico bij tokencompromittering, betere gebruikersprivacy en hoger vertrouwen omdat de vraag contextgebonden is. #### 2. Gebruik de OAuth 2.0 `scope` Parameter Dynamisch **Doel:** Stel de aangevraagde scopes flexibel samen op basis van de gebruikersactie. **Hoe:** Bouw de autorisatie-URL (de link naar de autorisatieserver van de derde partij) dynamisch op, waarbij de `scope` parameter varieert afhankelijk van de taak. **Voorbeeld (Pseudocode):** ```java // Alleen inloggen String scopesVoorInloggen = "openid profile email"; startAuthRequest(scopesVoorInloggen); // Gebruiker wil bestand uploaden String scopesVoorBestanden = "openid profile files.readwrite"; startAuthRequest(scopesVoorBestanden); ``` #### 3. Verbeter de Gebruikerservaring en Transparantie **Doel:** Zorg dat gebruikers begrijpen wát ze toegang geven en waarom. **Hoe:** * **Toon scopes vóór de redirect:** Toon een duidelijke, gebruiksvriendelijke samenvatting (niet de technische scopenaam) van de rechten die je gaat aanvragen, *voordat* je de gebruiker doorverwijst naar de autorisatieserver van de derde partij. * **Slecht voorbeeld:** "Deze app vraagt om: `files.readwrite`" * **Goed voorbeeld:** "Om een bestand voor je te kunnen importeren, hebben we je toestemming nodig om **je documenten te lezen en te wijzigen**." * **Gebruik pictogrammen en eenvoudige taal:** Maak het visueel en begrijpelijk. * **Optionele machtigingen:** Bied waar mogelijk de keuze aan bepaalde machtigingen uit te schakelen, met een duidelijke uitleg van de gevolgen voor de functionaliteit. #### 4. Beheer en Vernieuw Tokens Actief **Doel:** Minimaliseer de impact van een gecompromitteerde token. **Hoe:** * **Korte levensduur Access Tokens:** Zorg dat aangevraagde Access Tokens een korte `expires_in` tijd hebben (bijv. minuten of uren, niet dagen). * **Gebruik Refresh Tokens veilig:** Sla Refresh Tokens versleuteld op en gebruik ze om nieuwe Access Tokens te verkrijgen. Vraag waar mogelijk regelmatig opnieuw toestemming voor gevoelige scopes. * **Token Introspectie en Revocation:** Implementeer logica om de geldigheid van een token te controleren (introspectie) en om tokens actief in te trekken (revocation) wanneer een gebruiker de koppeling verbreekt of je een verdachte activiteit detecteert. #### 5. Overweeg PKCE (Proof Key for Code Exchange) **Doel:** Beveiliging versterken, vooral voor mobiele apps en andere public clients die hun geheim niet confidentieel kunnen opslaan. **Hoe:** PKCE voegt een dynamisch gecreëerde cryptografische uitdaging toe aan de autorisatieflow. Het is een **must-have** best practice voor moderne mobiele apps en wordt vereist door veel id-providers (zoals Google, Microsoft). **Voordeel:** Voorkomt aanvallen waarbij de autorisatiecode onderschept wordt (Authorization Code Interception Attack). --- ### Concreet Voorbeeld van een Verbeterde Flow 1. **Stap 1: Gebruiker logt in** * Aangevraagde scopes: `openid profile email` * Gebruiker ziet: "Log in met [Provider] om je account te koppelen. We vragen toegang tot je **basisprofielinformatie en e-mailadres**." 2. **Stap 2: Gebruiker wil een foto delen** * App detecteert de actie en toont een prompt: "Om deze foto op [Provider] op te slaan, hebben we je toestemming nodig om **bestanden te uploaden naar je cloudopslag**." * Bij bevestiging start de app een *nieuwe* autorisatierequest met scopes: `openid profile files.readwrite` * De autorisatieserver van de provider herkent de bestaande sessie en vraagt alleen nog toestemming voor de *nieuwe* rechten (`files.readwrite`). 3. **Stap 3: Actief tokenbeheer** * De verkregen Access Token voor `files.readwrite` verloopt na 1 uur. * De app gebruikt de opgeslagen Refresh Token om een nieuwe aan te vragen wanneer nodig. * Als de gebruiker de app verwijdert, wordt een revocation call gedaan om alle tokens ongeldig te maken. ### Conclusie Door over te stappen van een statische "all-in" scope-aanvraag naar een **dynamische, incrementele en contextafhankelijke** strategie, verbetert u de veiligheid, privacy en gebruiksvriendelijkheid van uw applicatie aanzienlijk. Het vereist meer ontwikkelinspanning in de front-end en logica voor tokenbeheer, maar het is de professionele standaard voor verantwoorde OAuth 2.0-implementaties.